Moja Gromadka

Miałam na weekendzie napisać post, ale po prostu nie miałam czasu. Spokojnie, nie martwcie się już nadrabiam zaległości. Bloga prowadzę już około rok, więc pomyślałam, że w końcu Wam ich przedstawię. Możecie się zapytać, ale dlaczego wcześniej tego nie zrobiłam? Otóż wiecie jacy są ludzie (chodzi mi ogólnie), lubią opisywać książkę po okładce. Sądzę, że jak bym Wam na początku powiedziała o moich zwierzaczkach to pewnie większość by tu już więcej nie zajrzała, a dlaczego: -A ma tyle psiaków to pewnie nie umie nad nimi zapanować. -Na pewno nie poświęca im dużo czasu itd... Wiecie chyba o co mi chodzi. Nie trzymam Was więcej w niepewności,poznajcie ich:

Pusia

Reksik

Pudzianek 

Dżeki

Mrs. and Ms.

Demon

Kejsi

Chaczuś

I Kubuś, psiak nie nasz, ale lubi przychodzić do naszych psiaków, bo tak właściwie to nie ma swojego opiekuna, a szkoda bo jest fajny.

Możecie być spokojni wszystkimi zwierzaczkami opiekujemy się z należytą troską. Kochane są nie tylko te nasze. No bo w końcu te bezpańskie tez ktoś musi pokochać. Jest co kochać, co przytulać. Nie raz mi dokuczają, ale nie zamienię ich na żadne inne. Tak apropo- nie rozumiem i nienawidzę  ludzi, którzy wyrzucają (najczęściej) psiaka, bo co?! Bo się im znudził?? Kompletnie nie rozumiem takich ludzi. Obecnie mamy cztery psiaki (1 suczkę i 3 samców), no i Kubuś, czyli pięć psików.  Trzy kociaki, dwie papużki i parę rybek. Jestem zafascynowana szczurkami i w niedalekiej przyszłości planuje taką gromadkę (co najmniej 3 osobniki,bo to zwierzątka stadne).  Chyba wiecie co powie na to mama, aż się boję. Kocham konie, ale sądzę, że opieka by mnie przerosła. Pozostanę wierna mojej zaprzyjaźnionej stajni do końca świata i o jeden dni dłużej.

A taka piękna pogoda u nas gości ;)

I ostatnie przypadkowe zdjęcie. Przypadkowe, bo chciałam zrobić kotkowi, ale mój zazdrośnik Pusia własnie chciała się ze mną pobawić i szturchnęła mnie w rękę. W efekcie możecie zobaczyć wiosenne niebo w obliczu zimy.