Wszystko i nic

Bardzo was przepraszam za moją nieobecność na blogu, myślałam, że na tygodniu będę miała więcej czasu, no ale cóż. Więc posty nie będą się pojawiać dwa razy w tygodniu, a raz. Chyba, że będę miała czas to na pewno coś napiszę. A teraz już przechodzę do wiadomości z ubiegłego tygodnia.
Ostatnio stałam się otwarta na nowe dróżki do spacerowania i do wytyczania własnych szlaków. Spaceruję z psiakiem ostatnio coraz więcej, ale to dobrze dla nas obu. Dzisiaj mam zamiar wybrać się z psiakiem na wycieczkę rowerową. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Nasza przeszkoda stacjonata została już schowana, w zimę robię sobie przerwę od ćwiczeń agility. Może ostatni raz wyciągnę w tym tygodniu. A jesień czeka na mnie z pełnymi rękami roboty. Ocieplam psiakom budy i pomyślę nad nową przeszkodą. Ostatnimi czasy zaczęłam biegać z pieskiem, mam motywację.
Zaraz po założeniu bloga pisałam, że z Pusi jest niezła aktorka... i to bez dwóch zdań. Tamtym razem udawała, że ją łapka boli. Miała bardzo podkuloną, więc musiałyśmy wrócić ze spaceru. Tylko weszliśmy a piesek już normalnie chodzi. W środę wypuściłam pieska na pole zanim wyszłam do szkoły tak jak zawsze. Wyszła z niechęcią. Myślałam, że jest jej zimno, więc chciałam, żeby ponownie weszła do domu, nic. Pies stoi jak stał. Chciałam wziąć ją na ręce i przenieść. Podnoszę pieska a Punia piszczy. O jejciu co się dzieje.Nic nie mogłam zrobić, więc piesek został na polu. Przychodzę ze szkoły, a piesek biega, skacze ja zawsze. I co jej było?
A teraz zdjęcia.

Nasza droga powrotna.

I komiks, nie jest wspaniały, ale dodaję dla odmiany.

No i filmik z naszego wczorajszego spacerku.Muzyka mogła by być weselsza, ale ostatnimi czasy to moja ulubiona.

Możecie w komentarzach pisać o czym chcecie post, dziękuję za każdy komentarz i pozdrawiam Rafaela z psiakiem :)